با ورود رايانه به عرصه نگارش و حجم زياد نوشته ها استفاده از شيوه هاي قديمي ارجاع نويسي

[كه هنوز نيز در جامعه ايران مرسوم است] امكان ناپذير شد. زيرا در اكثر مواقع بعلت سرعت زياد

در انتشار مطالب؛ ارجاعات با مشكلات زيادي مواجه مي شد و زمان زيادي از نويسنده كه هم اكنون

نقش ويراستار و تايپيست را نيز برعهده گرفته بود به خود اختصاص مي داد و با جامعه اطلاعاتي و

« انجمن روانشناسي امريكا » ارتباطي بدون كاغذ نيز همخواني نداشت. براي سهولت در نگارش

را پيشنهاد داد كه بيش از دو دهه است در جهان، مرسوم شده و تنها انگليسي APA شيوه نگارش

ها در برابر آن مقاومت مي كنند [كه آن نيز با شيوه كنوني مرجع نويسي ايرانيان متفاوت است].

حال با توجه به منسوخ شدن ارجاع نويسي پايين صفحه و انتهاي متن، در ادامه شيوه صحيح ارجاع  نویسیAPAآورده مي شود.

  American Phsycological Associasionsعبارت  ازA PA

انجمن روانشناسی امريكا اقتباس شده است و امروزه مرسومترين شيوه ماخذ نويسي در جهان به شمار مي رود و برهمه شيوه هاي ديگري كه براي تسريع در نوشتن، تايپ و انتشارمورد استفاده قرارمي گيرند برتري

دارد.

در شيوه APAمشخصات مطلب نقل شده به صورت خلاصه نام خانوادگي، سال انتشار و صفحه

در پرانز مقابل عبارت ها نوشته مي شود و مشخصات جامع منبع شامل نام خانوادگي ، نام، سال

انتشار، نام كتاب يا مقاله، احتمالا مترجم، انتشارات و شماره چاپ بر اساس حروف الفبا در انتهاي

نوشتار آورده مي شود. براي مثال در متن ) فرهنگي ١٣٧٣ ص ٢١ (آورده مي شود و در انتهاي

كتاب يا مقاله ;فرهنگي علي اكبر ) ١٣٧٣ ( ارتباطات انساني ، جلد اول ،انتشارات تهران تايمز ،چاپ

اول, نوشته مي شود .