تغييرات فرهنگ سازماني

تغيير فرهنگ و افراد در يك سازمان به انتقال در ارزش هاي كاركنان، هنجارها، نگرش ها، اعتقادات و رفتارها اطلاق مي شود. تغييرات در فرهنگ و افراد مربوط مي شود به اينكه چطور كاركنان مي انديشند، در تفكرات و ذهنيات از پيش ساخته خود تغيير ايجاد مي كنند تا اينكه در فن آوري، ساختار يا محصولات. تغيير افراد فقط به تعدادي از كاركنان ارتباط دارد، مانند زماني كه تني چند از مديران مياني براي توسعه ي مهارت هاي رهبري به كلاس كارآموزي اعزام مي گردند. تغيير فرهنگ به كل سازمان ارتباط مي يابد، مانند تغيير يك سازمان از ساختار ديوان سالاري به يك محيط مشاركتي بيشتر كه بر فراهم آوردن كيفيت و خدمات براي مشتري از طريق كار تيمي و مشاركت كارمندان تمركز دارد.

ارزش هاي يك سازمان- آنچه كه مي بايستي مهم قلمداد گردد- در فرهنگ آن انعكاس مي يابد. نقش يك مدير آن است كه اطمينان ايجاد كند كه ارزشهاي مناسب ترويج يافته و يك فرهنگ مثبت سازماني ايجاد گرديده است. نتيجه آن توسعه و رونق يك محيط كاري شاد، كارمندان با انگيزه و با بهره وري بالا مي باشد.

اگر مديران بخواهند از فرهنگ سازماني شان ارزيابي داشته باشند مي بايستي مراحل زير را طي نمايند:

1)      مشخص كردن ارزش هايي كه در حال حاضر موجود است.

2)      تصميم بگيرند كه ارزش هاي دقيقاً آن موارد موردنظر سازمانشان هستند.

3)      تغيير در اعمال و رفتارها كه بوسيله آنها ارزشها ايجاد و متجلي مي گردد.

يك رويكرد اساسي به تغيير مردم و فرهنگ از طريق توسعه ي سازماني است: اختصاص به مقياس وسيعي از تغيير سازماني دارد، توسعه سازماني (OD) به طور اساسي بر فرآيند هاي مردمي به عنوان هدف تغيير تمركز دارد، توسعه سازماني بر روانشناسي و ساير علوم رفتاري به شكل وسيعي بنا نهاده شده، اگر چه اخيراً در رويكرد وسيع تري كه احاطه نموده در نواحي نظير تئوري سازماني، توسعه راهبرد، و تغييرات تكنيكي و اجتماعي، رخنه نموده است.

اين رويكرد با به كارگيري دانش علوم رفتاري در توسعه ي برنامه ريزي شده استراتژيهاي سازماني، سياست هاي درازمدت براي تغييرات مستمر به كار مي رود. هدف آن تغيير مردم و كيفيت روابط درون شخصي آنهاست.

اهداف توسعه ي سازماني به شرح زير هستند:

ý     تشويق مشاركت

ý     حذف تعارض

ý     افزايش انگيزش

ý     بهبود روش حل مسئله

ý     ايجاد خطوط ارتباطي باز

ý     توسعه ي اعتماد متقابل

ابزارهاي محبوب توسعه ي سازماني متشكل از مشاورين، ناظرين، بحث گروهي و جلسات آموزشي است.

 

در اينجا شرح مختصري از چند روش كه بيشتر معروف هستند و در اين زمينه بكار مي روند عبارتند از :

ý     آموزش حساسيت روش تغيير رفتار از طريق تعامل ساختار نيافته گروه ها

ý   بررسي بازخورد روشي براي ارزيابي نگرش ها، تشخيص مغايرت در آنها و حل اختلافات از طريق اطلاعات بررسي شده در گروه هاي بازخوردي

ý   فرآيند مشاوره اي شامل كمك ارائه شده توسط مشاورين خارجي به يك مدير در درك كردن،‌فهميدن و عمل كردن براساس فرآيندهاي درون شخصي

ý   ساخت تيم شامل تعامل در ميان اعضاء تيم هاي كاري به منظور يادگرفتن اين موضوع كه هر عضو چگونه فكر و كار مي كند.

ý     توسعه درون گروهي شامل تغيير نگرشها، كليشه ها و ادراكاتي است كه گروههاي كاري از يكديگر دارند.